Het was even wennen, 'R.K. Sportvereniging DCS'.
Geestelijk adviseur Vossen schreef in die tijd in de eerste DCS-post: "We hebben ons katholiek georganiseerd, niet om ergens tegen te zijn, maar om ons katholiek zijn beter te kunnen beleven. De dodende neutraliteit die de bloei van iedere vereniging tegenhoud en voor katholieke bovendien schadelijk is, willen wij uit onze kringen weren." Daar kon je het mee doen ! In 1953 werd dat nog eens nadrukkelijk vast gelegd in de statuten. Niet-katholieken mochten wel spelen maar hadden geen stemrecht en mochten geen bestuursfuncties bekleden.
De naoorlogse jaren werden beheerst door een ontevreden gevoel om eerst de meest prominente vereniging uit de Liemers te zijn geweest en nu genoegen te moeten nemen met een plaats tussen de grauwe massa van vierdeklassers.
Intussen werd een nieuwe locatie gevonden bij Café de Buitenmolen aan de Molenstraat. Bijna elk jaar zat promotie naar de derde klasse erin. Tussen 1946 en 1953 werd slechts eenmaal het kampioenschap behaald. Voor promotie moesten er echter promotiewedstrijden worden gespeeld, en dat was te veel van het goede.
In 1953 werd eindelijk weer een eerste plaats behaald, echter de promotiewedstrijden tegen Worth Rheden brachten niet het gewenste resultaat. In 1954 werd DCS zelfs ongeslagen kampioen waarna promotiewedstrijden tegen Zutphania volgeden. De uitwedstrijd eindigde zoals die begonnen was (0-0). Maar thuis werd voor 3.500 (!) toeschouwers met 0-1 verloren. En dat na 89 goals in 22 wedstrijden.
Dan maar in 1955? Door een reorganisatie bij de KNVB waren er geen promotiewedstrijden voor de kampioenen. DCS werd echter voor de verandering in dat jaar tweede. Weer niets.
In 1956 volgde opnieuw een kampioenschap waarna promotiewedstrijden volgden tegen MVR, DIO en Jonge Kracht. Een 'nacompetitie' voor twee plaatsen in de derde klasse. Zelfs nummer drie kon met een beslissingswedstrijd nog promoveren.
Na 7 punten uit 4 wedstrijden ging het nog bijna mis door thuis te verliezen van DIO. Maar in 's-Heerenberg werd promotie gehaald door met 0-3 te winnen van MVR. In 1957 werd nog een derde plaats behaald, maar daarna draaide DCS als middenmoter mee in de derde klasse C. Die derde klasse zijn we trouw gebleven tot eind jaren zeventig. Er is toen regelmatig 'heen en weer' gependeld tussen de derde en tweede klasse.
In 2001 was er promotie naar de eerste klasse, om dat jaar erop weer te degraderen. Maar in 2003 volgde opnieuw promotie naar de eerste klasse, gevolgd door teruggang naar de tweede klasse. In 2006 een onverwachte degradatie naar de derde klasse. In de jaren daarna van 2007-2017 volgden diverse promoties naar de 2e klasse en degradaties naar de 3e klasse. In mei 2018 promoveerde DCS naar de 2e klasse waarin het nu nog steeds speelt.
1e elftal 1960
v.l.n.r. Jan Arends, Jan Kelderman, Jan Fontein, Frans Gerrits, Geert ter Bogt, Bennie Hulkenberg, Hennie Geurds, Henk Peters, Harrie Tiemissen, Ben Knippenborg en Nol Berendsen.